Ben je ooit gestopt om je te verbazen over de kattenbak? Dit eenvoudige apparaat geeft katten een niveau van zelfvoorziening dat maar weinig andere huisdieren delen. Maar als we bedenken dat katten zo’n tienduizend jaar geleden werden gedomesticeerd, is de kattenbak slechts een recente sprong in de evolutie van katachtige badkamergewoonten. Pas na de uitvinding van de zelfreinigende kattenbak was de domesticatie van katten echt compleet.
Laten we de geschiedenis van de kattenbak kort bekijken!
Biologisch instinct
Om te beginnen moeten we beseffen dat katten instinctief weten hoe ze de kattenbak moeten gebruiken. De biologische drijfveer om hun afval te bedekken, komt waarschijnlijk voort uit de voorouderlijke noodzaak om detectie door roofdieren te voorkomen. Door hun geur en sporen te maskeren, konden wilde stakingen overleven en gedijen en verspreidden ze zich van de vruchtbare halve maan van West-Azië naar Noord-Afrika, Europa en ten slotte Noord-Amerika. ]
De eerste traditionele kattenbak
Tegen het begin van de jaren veertig konden katteneigenaren naar een dierenwinkel gaan en het E-Z Klean Kitty-toilet kopen. Dit ‘kitty toilet’ was een met papier beklede geëmailleerde metalen pan met een optioneel privacyscherm. Het was gevuld met vuil, zand, as of kranten, zodat kattenfamilieleden binnen konden blijven. Helaas was de geur van urine en ontlasting voldoende om veel katten weer naar buiten te drijven – in opdracht van de mensen in het huishouden.
De zelfreinigende kattenbak
Voor alle verbeteringen van de traditionele kattenbak in de vorige eeuw bleef er een groot probleem over: kattenouders moesten nog steeds urine en uitwerpselen scheppen!
Het eerste ontwerp voor een automatische zelfreinigende kattenbak werd gepatenteerd in 1991. Zoals bij veel van de huidige modellen, stelde het voor om een motoraangedreven hark te gebruiken om de vaste stoffen eruit te filteren – waarschijnlijk mogelijk gemaakt door de uitvinding van klonterend afval.
Harken versus zeven
Harkmechanismen domineerden de markt van vroege zelfreinigende kattenbakken. In 1999 erfde ingenieur Brad Baxter twee katten en ontdekte verschillende dingen: Ten eerste is het scheppen van de kattenbak een vuile taak; ten tweede kan het gebruik van een kattenbak met een automatisch harksysteem nog vuiler zijn. Zoals zoveel gebruikers ontdekte hij dat de harkmechanismen vaak zouden vastlopen of verstoppen, waardoor uitwerpselen en afval zich ophopen, wat een stinkende pijn was om op te ruimen.
Na een jaar testen van verschillende prototypes, ontwierp Brad het eerste concept voor de Litter-Robot. In plaats van harken maakte dit concept gebruik van een gepatenteerd zeefsysteem dat de zwaartekracht benutte om afval van schoon strooisel te scheiden, waardoor de klonten in een afvallade werden gestort voor eenvoudige verwijdering.
En zo ontstond de meest effectieve, hoogst gewaardeerde elektrische kattenbak.
